Waarom ik alleen nog foto's maak met m'n smartphone
Echt mijn smartphone en ik. Waar ik ga gaat mijn toestel mee. Ik zou niet anders meer willen. Altijd bereikbaar, up to date en altijd een camera bij de hand! Helemaal als jonge moeder een must.Â
En die camera vooral dat is belangrijk, want fotograferen is een grote hobby van mij. Op m'n 18e had ik eindelijk genoeg gespaard voor een indrukwekkende spiegelreflexcamera. Boeken met tips voor het perfecte plaatje verslond ik en waar ik ging, ging mijn camera. Een mooie tas gevuld met genoeg batterijen, kaartjes en verschillende lenzen. In de loop van de tijd wat flitsers erbij en algauw sleurde ik bijna een hele hutkoffer mee met camera en accessoires.Â
De smartphone bracht gelukkig verlichting. Geen gezeul meer, altijd bij de hand en zo een plaatje geschoten. Wat een verschil met een spiegelreflex zeg! Geen hutkoffer vol spul, maar een handtasje. De kwaliteit van de foto's vind ik ruim voldoende. Helemaal met hulp van een lens en flitser die overigens ook gewoon in m'n handtasje passen. En wat ik ook echt een pro vind met wat kleine aanpassingen in een app kan ik m'n plaatje zo delen op social media of laten afdrukken en versturen als persoonlijk kaartje.Â
Geen things to do lijstjes met geheugenkaartjes vol foto's. Nee meteen m'n foto naar de opa's en oma's die zo ook lekker mee kunnen genieten. En daar gaat het voor mij om, dat mijn foto's gezien worden.Â